Dla większości z nas aparat fotograficzny to bardzo przydatny sprzęt, za pomocą którego możemy uwieczniać ważne i przyjemne chwile. Robiąc zdjęcia, zwykle nie zastanawiamy się, komu zawdzięczamy taką możliwość. Historia o tym, jak powstał aparat fotograficzny, jest ciekawa i warto ją poznać. Najważniejsze wydarzenia opisaliśmy w tym artykule.
Camera obscura
Pierwowzorem aparatu fotograficznego była camera obscura, co po łacinie oznacza ciemnię optyczną. To przyrząd o bardzo prostej budowie, który pozwala na uzyskanie rzeczywistego obrazu, często określa się go również mianem kamery otworkowej. Jego konstrukcja składa się z pudełka, które jest czarne w środku. Na jednej ze ścianek znajduje się otwór o średnicy od 0,3 do 1 mm, pełni on funkcję obiektywu. Na drugiej umieszcza się kalkę techniczną lub matową szybę, tzw. matówkę. Kiedy promienie światła wpadają do pudełka przez otwór, wówczas na szybie tworzy się odwrócony, pomniejszony lub powiększony obraz. Jeżeli w miejsce matówki wstawimy kliszę fotograficzną, możemy zrobić w ten sposób zdjęcie. Ciekawe jest to, że początki ciemni optycznej sięgają czasów starożytnej Grecji. Potem była ona wykorzystywana m.in. przez astronomów do obserwacji księżyca i innych obiektów, a także przez artystów podczas wykonywania rysunków (korzystał z niej m.in. Leonardo da Vinci).
Kto wynalazł pierwszy aparat fotograficzny?
Za wynalazców aparatu fotograficznego uważa się braci Susse. W 1839 roku stworzyli oni sprzęt wykonujący zdjęcia z wykorzystaniem techniki dagerotypii. Polega ona na wykonywaniu fotografii na polerowanej, posrebrzanej płytce miedzianej, w ten sposób można uzyskać jedno zdjęcie. Wynalezione przez braci Susse urządzenie było rewolucyjne i zapoczątkowało rozwój fotografii. W 2007 roku zostało ono wystawione na aukcji (jego autentyczność potwierdzają tabliczka na obudowie i eksperci) oraz sprzedane za 588 tysięcy euro.
Aparaty fotograficzne w XIX wieku
Za sprawą braci Susse to na XIX wiek przypadł bardziej intensywny rozwój aparatów fotograficznych. Pierwsze tego typu urządzenia były stosunkowo duże i stały się pierwowzorem sprzętów studyjnych, nieprzystosowanych do przenoszenia z miejsca na miejsce. Aparaty te montowano na statywach, a zmiana płaszczyzny ostrości była możliwa poprzez pochylanie ich do przodu lub do tyłu. Pierwsze urządzenia wyposażone w tzw. sektorową migawkę centralną powstały w 1887 roku. Rok później został skonstruowany aparat z migawką szczelinową, dokonał tego urodzony w Lesznie Ottomar Anschutz. Ponieważ sprzęty były wciąż udoskonalane, możliwe stało się seryjne robienie zdjęć. To oznacza, że coraz rzadziej korzystano ze szklanych płytek pokrytych światłoczułym materiałem, stopniowo zastępowały je klisze fotograficzne. XIX wiek to także okres postępującej miniaturyzacji aparatów oraz rozwoju obiektywów. Za jeden z pierwszych uznaje się ten skonstruowany przez Józefa Petzvola, był to model portretowy. Wraz z upływem czasu pojawiały się kolejne obiektywy: teleobiektyw Ignazio Porro (1851 rok), szerokokątny Harrisa (1860 rok) i anastygmatyczne Tessara (ich produkcję rozpoczęto w 1902 roku, a więc na samym początku XX wieku). Należy wspomnieć też o tym, że pod koniec XIX wieku zaczęły pojawiać się lustrzanki dwuobiektywowe, przykładem jest Simplex z 1892 roku.
Rozwój fotografii w XX wieku
W 1900 roku na rynku pojawił się aparat fotograficzny Kodak Brownie. To m.in. dzięki niemu powszechna stała się fotografia masowa. 25 lat później do sprzedaży wprowadzono pierwsze urządzenie małoobrazkowe Leica, które zaprojektował Oskar Barnack. Dawało ono możliwość zarejestrowania do 40 klatek w rozmiarze 24 mm x 36 mm. W 2007 roku wspomniany sprzęt został sprzedany na aukcji za 336 tysięcy euro. Za jedną z największych innowacji wprowadzonych w fotografii w XX wieku uznaje się lustrzankę dwuobiektywową Rooleiflex z 1929 roku. Miała ona zwartą konstrukcję i jak sama nazwa wskazuje, dwa obiektywy. Jeden służył do celowania w wybrany obiekt, a drugi do zrobienia zdjęcia. W 1936 roku pojawiła się jednoobiektywowa lustrzanka małoobrazkowa Exakta, w przypadku której obiektyw był mocowany na bagnet. W 1947 roku firma Polaroid wprowadziła do sprzedaży pierwszy aparat do fotografii natychmiastowej. Najpierw zdjęcia były czarno-białe, w 1963 roku można było wykonywać także takie w kolorze. Pierwszy sprzęt cyfrowy trafił do sprzedaży w 1975 roku. Ważył on 3,6 kg, a jakość fotografii nie była najlepsza, gdyż ich rozdzielczość wynosiła 460 x 320 pikseli (były zapisywane na taśmie magnetofonowej). Niemniej jednak był to bardzo istotny wynalazek, za sprawą którego dziś możemy swobodnie robić zdjęcia w dowolnym miejscu i o każdej porze.
Technologie fotograficzne w XXI wieku
Koniec XX wieku to bardzo intensywny rozwój sprzętów fotograficznych. Po 2000 roku fotografia cyfrowa stawała się coraz bardziej popularna i rzadziej wykorzystywane były zwykłe aparaty na kliszę. Nowoczesny aparat fotograficzny daje możliwość robienia zdjęć w bardzo dużej rozdzielczości, na których dobrze widoczny jest każdy detal. Do wyboru mamy zwykłe modele kompaktowe oraz profesjonalne lustrzanki. Sprzęty, które obecnie znajdziemy w sklepach, są wyposażone w wiele nowoczesnych technologii, takich jak moduł Wi-Fi, ograniczanie ilości szumów, automatyczne wykrywanie twarzy i wiele innych.
POMOGŁO MI TO BARDZO
Dzień dobry,
Dziękujemy za komentarz.
Pozdrawiamy,
Zespół RadarTechnologiczny
dziekuje<3 bardzo mi pomogliscie
Dzień dobry,
Dziękujemy za komentarz.
Pozdrawiamy,
Zespół RadarTechnologiczny